بالا بردن سینه( ماستوپکسی)

اغلب زنان پس از به دنیا آوردن بچه و یا شیر دادن آن متوجه می شوند که سینه هایشان از نظر اندازه، شکل دچار افتادگی شده است. همانطور که پوست الاستیستی (کشسانی) خود را از دست می دهد، سینه ها تمایل به از دست دادن شکل و سفتی شان پیدا کرده و شروع به شل شدن می کنند. حتی بدون حاملگی هم بر اثر مرور زمان و اضافه و کم کردن وزن نیز تمام این تغیرات ممکن است ایجاد شود.

بالا بردن سینه

بالا بردن سینه یا ماستوپکسی، یک عمل جراحی است که سینه های شل شده مجددا شکل گرفته و بالا می آیند؛ بدون اینکه حجم کلی سینه تغییر کند.

بر خلاف ماستوپکسی هدف اصلی از بزرگ و کوچک کردن سینه تغیر در حجم سینه است. اگرچه در بعضی موارد مخصوصا وقتی سینه ها فقط کمی شل و سست می شوند، فقط با عمل بزرگ کردن سینه، سفتی مناسب سینه نیز، می تواند ایجاد شود. در این حالت شما باید بدانید که چون پروتز سینه حجم معین دارد، ممکن است افزایش غیر قابل قبول و غیر منتظره ای در اندازه ی سینه ایجاد شود، در شرایط دیگر وقتی هم بالا بردن و هم افزایش اندازه ی سینه مورد نظر است، بهتر است این دو عمل به طور همزمان انجام شوند.

منطقی است که عمل بالا بردن سینه تا بعد از بدنیا آوردن و شیر دادن به تعویق بیافتد. در حالیکه ماستوپکسی معمولا برای حاملگی های آینده مانعی ایجاد نمی کند، و باید بدانید که بالا بردن سینه از شل شدن مجدد سینه ها، بخصوص در جریان بعد از حاملگی و شیر دادن، جلوگیری نکرده و سینه ها ممکن است دوباره شل شده و افتاده شوند.

کاندیدای مناسب

با مشاوره می تواند این را مشخص کند. در هنگام مشاوره جراح از شما درباره ی تاریخچه و سوابق عمومی پزشکی شما، شامل جزئیاتی درباره ی هر نوع عمل قبلی برروی سینه ها و  تعداد زایمانها ، میزان شیردهی ، سابقه ی بیماریهای پستان ،در خانواده سؤالاتی خواهد کرد. بهترین کاندیداها برای انجام عمل ماستوپکسی زنانی هستند که سلامت جسمی دارند و از نظر روحی سالم و با ثبات  وقوی بوده و نسبت به عمل جراحی و نتیجه ای که می خواهند از آن بگیرند، واقع بین باشند.

سینه با هر اندازه ای می تواند بالا برده شود، اما در سینه های سنگین ممکن است اثر آن طولانی مدت نباشد. در حالی که تمام زنان با هر سنی می توانند این عمل را انجام دهند، اما معمولا هرگز قبل از این که سینه ها به طور کامل رشد کنند این عمل انجام نمی شود. همانطور که قبلا گفته شد بیمارانی که قصد حامله شدن دارند معمولا باید عمل را تا بعد از تکمیل خانواده شان به تأخیر بیاندازند. اگر شما سیگاری هستید باید سیگار را قبل از عمل جراحی ترک کنید.

سیگار کشیدن رگهای خونی را تنگ کرده و بنابر این جریان خون را کاهش می دهد و جوش خوردن زخم و التیام یافتن آن را ضعیف می کند. آسپرین و داروهای ضد التهابی خاص و دیگر داروها می توانند باعث افزایش خونریزی شوند، بنا براین نباید آن ها 10 روز قبل از عمل مصرف کنید.

جراح پلاستیک تلاش می کند با بررسی تمام متغیرهای موجود مثل سن، اندازه و شکل سینه ی شما، شرایط پوست و اینکه آیا پروتز سینه لازم است یا نه ،بهترین تکنیک را انتخاب کند و به شما نشان داده خواهد شد که آیا نوک سینه و پوست تیره ی اطراف آن تغییر مکان خواهند داد یا نه، همچنین مکان زخم ها و چگونگی شکل سینه بعد از عمل جراحی نیز تا حد امکان نشان داده می شوند.

مراحل عمل جراحی

قبل از عمل جراحی  با استفاده از یک قلم نشانه گذار روی سینه ها علامت می گذارد تا مکان و شکل دقیق سینه ها را تعیین کند. در طی عمل جراحی پوست  شل شده برداشته می شود و نوک سینه و بقیه ی بافت های به مکان جدیدو بالاتر برده می شوند(طبق نشانه های گذاشته شده قبل از عمل جراحی).

معمولا نوک سینه روی خطی  افقی (تقریبا هم راستا با وسط بازوی شما)در راستای چین زیر سینه ای  قرار می گیرد. خط بخیه یا بریدگی ها بستگی به میزان افتادگی سینه دارند. بنابر این برای زنانی که فقط میزان کمی افتادگی سینه دارند، بالا بردن می تواند از طریق تکنیکی که برش ها را محدود به ناحیه ی اطراف نوک سینه (قسمتی که پوست تیره تر دارد) می کند، انجام شود. در مواردی که افتادگی سینه ها زیادتر و شدیدتر است، لازم است که خط بخیه به صورت عمودی به سمت پایین سینه ادامه پیدا کند و گهگاهی اگر نیاز باشد در طول چین زیر سینه ادامه پیدا کند.

جراح می تواند در زمان مشاوره به شما بگوید که خط بخیه ی شما چگونه خواهد بود. لوله های تخلیه ممکن است زیر پوست سینه بسته به میزان حجم برداشته شده هنگام عمل جراحی، کار گذاشته شوند، تا مایعات یا خونهای جمع شده، که ممکن است بلافاصله بعد از عمل ایجاد شوند، را تخلیه کنند (ممکن است بنا به تشخیص جراح، نیازی برای گذاشتن آنها نباشد). یک بانداژ محکم روی خط بخیه گذاشته می شود.

 نوع بیهوشی و مدت عمل

ماستوپکسی معمولا تحت بیهوشی عمومی صورت گرفته و حدود دو ساعت طول می کشد. برای عمل بالا بردن سینه به طور نرمال لازم است که یک شب در بیمارستان بمانید.

بعد از عمل جراحی

برای چند روز بعد از عمل جراحی احتمالا میزان درد متوسطی خواهید داشت، که باید با مسکن ها کنترل شود. بعد از عمل جراحی مهم است که گردش خون خوبی در پاهایتان داشته باشید و بنابراین به شما توصیه می شود که فعالانه مفاصل پاها، زانو ها و باسنتان را به طور کاملا منظم تکان دهید.

اگر لوله های تخلیه کننده استفاده شده باشد در48 ساعت  آینده برداشته خواهند شد. معمولا بانداژهایی که در اتاق عمل گذاشته شده است، در چند روز بعد از عمل، باز خواهند شد. همچنین به شما آموزش داده می شود تا از یک سینه بند کمکی نسبتا مخصوص که هیچ نوع سیم و میله ای در آن به کار نرفته، استفاده کنید. بخیه های به کار رفته معمولا از نوع قابل جذب هستند.

عوارض پس از عمل

عمل جراحی بالا بردن سینه ها اگر توسط یک جراح ماهر، انجام شود، خطرات کم و کوچکی به دنبال دارد، مانند هر عمل دیگری احتمال خطر عفونت هر چند نادر، ولی همیشه وجود دارد. این خطر با استفاده از روش های جراحی دقیق و تزریق آنتی بیوتیک ها برای پیش گیری هم در زمان عمل و هم بعد از آن، به حداقل می رسد.

با این وجود عفونت خفیفی ممکن است اتفاق بیفتد و می تواند اطراف محل برش ایجاد شود، ومعمولا با یک دوره ی  درمان آنتی بیوتیک حدودا دوهفته ای بهبود پیدا میکند. همانطور که قبلا ذکر شد، بعد از عمل باید انتظار تورم را داشته باشید. وقتی ورم خفیف یا متوسط باشد، بدن سریعا آن را جذب می کند. خیلی به ندرت خونریزی زیاد ممکن است باعث ایجاد ورم قابل توجه و ایجاد خونمردگی شود.

اگرچنین اتفاقی افتاد این خونها به تدریج جذب می شود و ممکن است ندرتاً نیاز باشد که این خون ها تخلیه شوند و نهایتا روی نتیجه ی نهایی اثری ندارند. در طی 3 تا4 هفته ی اول بعد از عمل جراحی، بعضی بیماران ممکن است، قسمتی از زخمشان جوش نخورد. یکی از معمول ترین مکان هایی که ممکن است این اتفاق رخ دهد، انتهای زخم عمودی است که به زیر سینه می رسد.

این اتفاق موقتی است و برای بهبود نیاز است که به طور منظم بعد از عمل جراحی بانداژها تعویض شوند.  بعضی ازبد شکلی های بعد از عمل در موارد کمی روی دهد. اگر لازم باشد باید بعداً ،عمل جراحی کوچک و سر پایی اصلاحی و مجدد انجام شود.

بدنبال عمل جراحی مقداری ورم و کبودی روی سینه ها خواهید داشت. کبودی معمولا حدود 1-2هفته بعد از بین می روند. در حالی که بیشتر ورم ها به مرور زمان از میان می روند، مقداری از ورم ممکن است تا 6 ماه باقی بماند.

طبق نشانه هایی که قبل از عمل روی سینه گذاشته می شوند، همیشه سعی می شود تا نوک هر دو سینه دقیقاً در یک مکان متقارن قرار بگیرد، ولی نیروهای انقباضی زخم ها ممکن است  جای آنها را بعد از عمل کمی عوض کند و تغییر دهد. واین به مرور زمان بهتر خواهد شد .(اگرچه همیشه به خاطر داشته باشید که سینه های طبیعی نیز به هر حال تفاوتهایی دارند!) بعد از عمل جراحی، ممکن است متوجه شوید که سینه ها کمی سفت شده اند.

مخصوصا کناره های قسمتهای بخیه زده شده ، این به خاطر فرایند طبیعی جوش خوردن زخم  می باشد ، تا جوش خوردن را آسان کنند. وقتی این اتفاق رخ می دهد در صورت نیاز ماساژی توسط جراحتان به شما آموزش داده می شود، تا بهبودی را سریع کند. این حالت به مرور زمان بهتر می شود، اما ممکن است چند ماه طول بکشد تا کامل شود. همچنین ممکن است در چند هفته ی اول متوجه شوید که سینه هایتان به طور غیر طبیعی بالا هستند.

نگران نباشید چون همیشه جاذبه ی زمین آن ها را شل کرده و به مکان طبیعی و مطلوبی باز می گرداند. باید انتظار این را داشته باشید که حس پوست موجود در نوک سینه وپوست اطراف آن بعد از عمل جراحی کاهش یافته باشد. این به خاطر آسیبی است که به انتهای اعصاب حسی این ناحیه در هنگام عمل جراحی وارد شده است. و این مسئله عموماً اجتناب ناپذیر است و معمولاً در عرض چند ماه این حالت از بین می رود.

چند روز بعد از عمل جراحی  سینه احتمالا درد متوسطی خواهید داشت که باید به خوبی توسط مسکن ها کنترل شود. این درد معمولا بعد از 4-5 روز اول بهبود می یابد.

جای زخم شبیه چه چیز می باشد ؟

در جراحی بالا بردن سینه ها، جای زخم ها به میزان افت و شل شدن سینه ها و روش مورد استفاده، بستگی دارند و ممکن است طولانی بوده و ماه ها یا سال ها طول بکشد تا از بین بروند. با این حال چون در اطراف و زیر نوک سینه قرار دارند، زخم ها حتی در مواردی که لباس کمی مثل بیکینی پوشیده می شود قابل توجه نیستند. همیشه باید منتظر باشید که در ابتدا جای زخم ها قرمز، بر افروخته برجسته و حتی دارای خارش باشد اما به مرور زمان کمرنگ شده و صاف می شوند.

این تکامل طبیعی فرایند جوش خوردن زخم می باشد. مهم است که به خاطر بسپارید که این تکامل ممکن است دو سال طول بکشد. ماساژ روزانه ی زخم ها در طی این دوره ی زمانی توصیه می شود تا این فرایند بهبودی را تسریع و تسهیل کند.

مدت زمان بازگشت به حالت عادی

جوش خوردن و التیام یافتن زخم یک فرایند تدریجی و آرام است. علی رغم اینکه فقط یک یا دو روز بعد از این نوع عمل جراحی باید استراحت کنید، باید همیشه سعی کنید تا خود را آماده ی چند روزی استراحت بعد از عمل بکنید.

بسیاری از بیماران می توانند کارهای سبکشان را بعد از1هفته انجام دهند، ولی برای بعضی دیگر بهتر است، 1 تا 2 هفته دیگر استراحت کنند. به خاطر داشته باشید که در افراد مختلف عمل جوش خوردن زخم متفاوت است و ممکن است شما قبل از اینکه دوباره خودتان را باز یابید، به استراحت بیشتری نیاز داشته باشید.